Pazartesi, Şubat 03, 2014

Annem Duysa Üzülür

bir tramvay ve sarılmalarına ramak kalmış iki şehir.
bir vapur ve yalancı bir şehir.
aynı kent.
aynı semt.
birbirlerine sadece 3 yıl uzaklıktaki iki veda.
koluna giren galata 
ve senden kaçan kadıköy.

bir kadın.
sevgisinin sınırını herhangi bir ülke koyamamış.
bir günü
dünyada sadece o günü
mükemmel kılan ıslanmış bir kadın.
birlikteliğin hazzını bir ara sokakta tadan kadın.
yine de çekip gidebilmiş
iz bırakabilmiş mükemmel bir kadın.

küçük kız.
sevildiğini zannettiği 4 yıl boyunca küçültülmüş bir kız.
bir günü
dünyada sadece o günü
gereksiz kılan uykulu bir kız.
ardında nefret ve ego bırakıp küçülen bir kız.

şair olan o kadın 17 yaşına rağmen doluydu. hiç bir şey olan bu kız 20 yaşına rağmen hala sadece ağlayan bir kızdı. şairle yaşamış olduğum dönem asırları andırır hafızamda. onca yazdığım yazı ve şiir hepsi ona. "birini unutmak o kadar kolay ki ahmet" diyen o kız ise unutur umarım beni. her ayrılık sitem doldurmak zorunda değil insana. şaire gelirsek onu unutmayı hiç düşünmedim. birini unutma fikri çılgınca geliyor bana. ona hiç sitem etmedim yalanı pek uygun olmaz ama sitemlerime rağmen anlayabilmiştim onu. küçük kıza sitem olarak algılanmasın. sadece kavrayamadığım şey, şair sadece bir günümü mükemmel kılıp çekip gittiği halde küçük kız 2 ayda bazı günlerimi mükemmel kılmıştı ama yine de bir şair etkisi bırakamadı. mükemmel durduğu halde neden ağlayan küçük bir kız olarak kaldı. sıcak bir salep ile neden neşelenemedi sıkılmayı seçti. şair hala yakınlarımda yine karanlık yağmurlu gecelerde sigarasından nefesler alırken dünyanın en güzel fotoğraflarını çekiyor tüm bu olup bitenlerden habersiz. mükemmel bir hayata emin adımlarla ilerliyor. bense ona dair bir tesadüf bekliyorum. küçük kız ise belki de o "sözlerimi geri alamam" şarkısını iğrenç sesiyle mahveden çocuğun evinde utanmadan ders çalışıyor.

hayatıma girecek olan kadınlara da söylemem gerekirse; sizi çok sevip sizi çok sahipleneceğim.
ama hiç birinizle galatada öpüşmeyeceğim.
kendinizi şairden farklı kılın.

bu benim suçum değil kaderim küçük kız.

İstanbul.