Perşembe, Temmuz 03, 2014
Bir parça küçük iskender dinlemiştim alın yazımın darmaduman el yazısından habersiz. Seni çizmeye omuzlarından başlayacaktım. Seni şehirlerarası otobüs terminallerinin emanetçilerinde kalbime emanet edecektim. Şimdiyse Jun Miyake tırmalıyor uzay boşluğunun süpernova bulutlarını. Seni çizmeye sırtından başlayacağım. göğsünde medeniyetler yükselecek.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Olabildiğince hüznünle karşımdasın. Yorgunlukla oluşan gözaltı torbaların bile orantısız. Yaşanmışlığın asimetrisi denmeli buna.İşaret parmağımı yüzünde gezdiriyorum.Yaşlanınca ne güzel olursun sen. Parmağım yavaşça boynuna iniyor ve her yutkunuşun için bir kez daha minnet duyuyorum. Uyurken yaşadığını hissettiren tek belirti için. Parmağım bu sefer göğsüne iniyor benim için atmadığını bildiğim ama ritmik seslerden nefret ettiğim halde en yumuşak gelen o ses, hayatımı güzelleştiren o ses.Parmağım orda kalıyor ve ben gözlerimi sonsuzluğa kapatıyorum. Beynimdeki son görüntü omuzların. Seni çizmemi isteseler şüphesiz omuzlarından başlardım küçük bir kaç yağmur damlasıyla...
YanıtlaSilSevgiler, NYX