Hayatın bütün yükü onun..

Minibüsteyim, Yaşlı bir teyze bindi. Hem yaşlı, hem de hayatın bütün yükünü omuzlamış ve o ağırlıkla yürümesi bile yavaşlamıştı, üzerindeki çarşaf da ayağına takılıyor, yürümesini daha da engelliyordu. Teyzeden beş dakika önce binmiş olan yine yaşlı fakat bakımlı bir İstanbul beyefendisinin yanı boştu ve teyze de oraya yöneldi. Beyefendi ona yer verdi ve teyzenin iyice yerleşmesini bekledi. Ama teyze hem yaşlı hem de kilolu olduğu için o daracık yere tam olarak yerleşmesi de yaklaşık bir dakikayı buldu. Ve iyice toparlandıktan sonra beyefendi de oturdu onun yanına. Oturur oturmaz teyzeye o samimi ve bir o kadar da acı olan soruyu sordu; "Yaşlılık değil mi?"...